pokroić

pokroić
{{stl_51}}{{LABEL="twpldepokroicacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}pokroić{{/stl_39}}{{stl_41}} pf →{{/stl_41}}{{stl_50}}{{LINK="kroić" LABEL="twpldekroicacute"}}{{/stl_50}}{{stl_10}} kroić{{/stl_10}}{{stl_50}}{{/LINK}}{{/stl_50}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_51}}{{LABEL="twpldekroicacute"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}kroić{{/stl_39}}{{stl_7}} <{{/stl_7}}{{stl_3}}pokroić{{/stl_3}}{{stl_7}}>{{/stl_7}}{{stl_41}} (-ję, krój!){{/stl_41}}{{stl_7}} schneiden; <{{/stl_7}}{{stl_3}}skroić{{/stl_3}}{{stl_7}}> zuschneiden{{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • pokroić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}kroić I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pokroić — dk VIa, pokroićkroję, pokroićisz, pokroićkrój, pokroićił, pokroićkrojony 1. «pociąć coś na kawałki, na sztuki; krojąc podzielić coś na cząstki» Pokroić chleb na kromki. Pokroić jajko w plasterki. Pokroić mięso, cebulę, kiełbasę, ser. 2. «pociąć… …   Słownik języka polskiego

  • banan — m IV, D. a ( u); lm M. y 1. bot. «Musa, roślina z rodziny bananowatych uprawiana w krajach tropikalnych, występująca w wielu gatunkach; niektóre z nich dostarczają jadalnych, smacznych i pożywnych owoców, inne cennych włókien (manila)» Plantacja …   Słownik języka polskiego

  • bochenek — m III, D. bocheneknka, N. bocheneknkiem; lm M. bocheneknki «upieczona bryła chleba lub bryła ciasta przygotowanego do pieczenia, o kształcie okrągłym lub podłużnym» Rumiany bochenek chleba. Pokroić bochenek na kromki. Włożyć bochenki do pieca …   Słownik języka polskiego

  • drobno — drobnoniej przysłów. od drobny (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Drobno pokroić, potłuc coś. Drobno zadrukowana książka. b) w zn. 2: Drobno zmielona kawa, kasza …   Słownik języka polskiego

  • kawałeczek — m III, D. kawałeczekczka, N. kawałeczekczkiem; lm M. kawałeczekczki «mały kawałek, cząstka czegoś; mały odcinek, fragmencik» Kawałeczek chleba, masła, sznurka. Podrzeć, pociąć, pokroić, potłuc na drobne kawałeczki. Nauczyć się kawałeczek wiersza …   Słownik języka polskiego

  • krążek — m III, D. krążekżka, N. krążekżkiem; lm M. krążekżki 1. zdr. od krąg w zn. 1 Krążek kiełbasy. Krążki pod oczami. 2. zdr. od krąg w zn. 2 Krążki monet. Pokroić cytrynę w krążki. ∆ med. Krążek maciczn …   Słownik języka polskiego

  • marchew — ż V, DCMs. marchewchwi; lm M. marchewchwie, D. marchewchwi 1. «Daucus carota, roślina z rodziny baldaszkowatych, o grubym żółtym korzeniu owalnym, cylindrycznym lub wrzecionowatym, pospolita w Eurazji i płn. Afryce, uprawiana jako roślina… …   Słownik języka polskiego

  • plaster — m IV, D. plastertra, Ms. plastertrze; lm M. plastertry 1. «tkanina płócienna lub jedwabna pokryta z jednej strony substancją przyklejającą się do skóry, często zmieszaną ze środkiem leczniczym (drażniącym, przeciwzapalnym, odkażającym itp.);… …   Słownik języka polskiego

  • pociachać — dk I, pociachaćam, pociachaćasz, pociachaćają, pociachaćaj, pociachaćał, pociachaćany pot. «pociąć, pokroić, porąbać» W furii pociachał nożem obrazy. Pociachane obicia siedzeń …   Słownik języka polskiego

  • pokrajać — dk IX, pokrajaćję, pokrajaćjesz, pokrajaćkraj, pokrajaćał, pokrajaćany → pokroić …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”